|
Czapla siwa
Czapla siwa ma grzbiet i skrzydła popielate. Głowę białą, nad oczami czarny pasek, przechodzący
w okresie godowym w czub, którego dwa najdłuższe pióra dochodzą do 15 cm długości. Pióra na
szyi jasnopopielate, a w pobliżu piersi przez środek szyi od przodu czarne plamki.
W dolnej części szyi zwisają długie pióra. Lotki są prawie czarne. Dziób żółto-czarny.
Nogi żółte, u góry czarniawe. Samica różni się od samca wielkością i mniejszym czubem.
Czapla siwa ma długość do 110 cm, a rozpiętość skrzydeł do 170 cm.
Czapla gniazduje parami, przeważnie w dużych koloniach (czaplińce). Gniazdo zakłada na wysokich
drzewach (w grupie drzew lub w lesie) niekoniecznie blisko wody (do 3 km, a czasem i dalej).
Czaple zaraz po przylocie, w drugiej połowie marca, przystępują do budowy gniazda, którego
średnica wynosi około 100 cm. Najczęściej jednak zajmują stare gniazda, a jeśli zastają je
uszkodzone, naprawiają. Krótko potem znoszą 4-7 niebieskawo-zielonych jaj. Wysiadywanie trwa
4 tygodnie. Przy wysiadywaniu i karmieniu młodych bierze również udział samiec. Młode zaczynają
latać dopiero po 6-7 tygodniach.
Czapla żeruje na brzegach jezior, rzek i na bagniskach. Żywi się głównie rybami i żabami, ale
zjada także jaszczurki, myszy, młode ptaki, owady i wodne żyjątka. Żeruje cały dzień, głównie
jednak nad wieczorem i rano i okresie karmienia młodych również w nocy. Pod koniec lata czaple
widuje się czasami na polach, gdzie polują na myszy.
Czapla jest bardzo żarłoczna. Złowione ryby i żaby, nawet do długości 20 cm (w tym okonie),
połyka w całości. Atakuje również większe ryby, których nie może połknąć. Na terenie stawów
rybnych jest bardzo szkodliwa, gdyż potrafi wybrać prawie cały narybek. W czasie łowów czapla
godzinami stoi nieruchomo w wodzie w oczekiwaniu na zdobycz.
Czapla siwa gniazduje w zasadzie w pobliżu wody, lecz często także i z dala od niej. Żeruje
natomiast w różnych okolicach, nieraz daleko od miejsca gniazdowania.
Czapla siwa jest ptakiem przelotnym, przybywa do nas w końcu marca, a odlatuje w końcu września.
Miejsca, w których gniazduje kilka par czapli, nazywają się czaplińcami. Często w pobliżu
czaplińców gniazdują również ptaki drapieżne, które z wyjątkiem kani nie czynią szkód swoim
sąsiadom. Czaple po przylocie łączą się w pary i wspólnie potem wychowują młode. Czapla rodzina
po wychowaniu młodych rozbija się i każda sztuka, zarówno starych, jak i młodych, żyje pojedynczo
aż do czasu odlotu, kiedy znowu łączą się w stada. W czasie długich przelotów czaple lecą
kluczem.
Polowanie
Czapla siwa wg Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. Nr 237, poz. 1419) jest gatunkiem objętym ochroną częściową.
Wg Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r., Nr 0, poz. 627) można uzyskać pozwolenie na odstępstwo od zakazu zabijania gatunków częściowo chronionych,
które powodują straty w rybostanie (czyli np. czapla siwa na stawach hodowlanych). Odstępstwo od zakazu wydaje odpowiedni organ: Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska lub odpowiedni
regionalny dyrektor ochrony środowiska na odpowiednio umotywowany wniosek (w zależności od zakresu terytorialnego).
|
|