|
Potrawy z dziczyzny
"Kiedy swego czasu goły las nastaje, święty Hubert z lasu cały
obiad daje..." Faktem jest, że najlepsza pora na dziczyznę to
jesień i wczesna zima. Wtedy właśnie dzikie mięso jest najsmaczniejsze,
posiada specyficzny smak i zapach, mający ścisły związek z odżywianiem
się leśnych zwierząt: dzikie zioła, pędy i kora młodych drzew, grzyby i
leśne jagody.
Potrawy z dziczyzny zawsze były specjalnością tradycyjnej kuchni polskiej.
Kiedyś uważano ją za wielki kuchenny skarb i znakomite uzupełnienie
jadłospisu. Zamiłowanie do łowów zawsze było u nas powszechne. Polowało
rycerstwo i szlachta dla samej przyjemności łowów, polowały niższe stany
przeważnie dla zysku. Polowano przez cały rok, w rozmaity sposób i
na rozmaitą zwierzynę. Myśliwskie tradycje kuchni polskiej sięgają XVI
wieku, a na jej rozwój niewątpliwy wpływ miały ogromne magnackie uczty.
Warto wiedzieć, że zwierzynę dziką dzielimy na trzy rodzaje:
- Pierwszy to tzw. ptaszki, czyli ptactwo małych rozmiarów.
- Drugi to zwierzyna we właściwym rozumieniu słowa - ziemna i
błotna, pokryta sierścią i piórami, czyli np. kuropatwy, bażanty, króliki
i zające.
- Wreszcie trzeci rodzaj - dzik, sarna i wszystkie widłorogie.
Niegdyś staropolscy myśliwi uważali, że tylko ten rodzaj jest godny
polowania.
www.Pychotka.pl
Serwis poświęcony gotowaniu, sztuce kulinarnej, oraz wszelkim innym rozkoszom podniebienia.
Przysmaki kuchni myśliwskiej
Wybrane przepisy z książki Pana Henryka Dębskiego.
|
|
Żeglarstwo •
łowiectwo